– Projekt „Polityki energetycznej Polski do 2050 roku” jest oderwany od rzeczywistości. Bazuje bowiem na nierealnych założeniach rynkowych, zasobowych, środowiskowych i geopolitycznych. Służy jedynie bieżącym interesom politycznym i branżowym, a nie Polakom. Wprowadza w błąd społeczeństwo, a przede wszystkim osoby pracujące w sektorze górniczym, podtrzymując mit o niekończących się zasobach polskiego węgla. Tym samym skazuje Polskę na dalsze uzależnienie się od importu surowców energetycznych, które prawdopodobnie będą kupowane z coraz bardziej konfliktowych obszarów świata. Podczas gdy niedawno przedstawiony „Narodowy Program Rozwoju Gospodarki Niskoemisyjnej” można uznać za strategię rozwoju, „Polityka energetyczna do 2050 roku” jest planem porażki.– mówi Tobiasz Adamczewski, ekspert ds. klimatu i energii z Fundacji WWF Polska, członek Koalicji Klimatycznej.
Koalicja Klimatyczna bardzo krytycznie ocenia projekt „Polityki energetycznej Polski do 2050 roku”. Dokument wybiórczo traktuje opcje rozwoju sektora energetycznego, ignoruje scenariusz z dominującą pozycją OZE oraz nie bierze pod uwagę światowych trendów. Nie zawiera również pogłębionej analizy kosztów zewnętrznych. Pomimo że prezentuje kilka różnych scenariuszy, przyjmuje z góry realizację konkretnego wariantu, w którym dominującą rolę odgrywają paliwa kopalne i import surowców. Projekt „Polityki energetycznej Polski do 2050 roku” zakłada również dalsze budowanie bezpieczeństwa energetycznego przez wielkie systemy, ograniczając tym samym rozwój rozproszonych instalacji prosumenckich i spółdzielczych.
– W wielu państwach rozwiniętych rezygnuje się już z podejścia, że bezpieczeństwo energetyczne budowane jest przez wielkie koncerny. Rośnie znaczenie pojedynczych użytkowników energii i lokalnych systemów energetycznych. Mamy w Polsce 13 mln gospodarstw domowych, blisko 2 mln małych i średnich przedsiębiorstw oraz ponad 900 miast i ponad 1500 gmin wiejskich. W nich tkwi potencjał energetyki rozproszonej. Musimy patrzeć w przyszłość, a nie cały czas bronić interesów magnatów energetycznych. Przemawiają za tym zarówno bezpieczeństwo energetyczne, jak i trendy światowe. – mówi Andrzej Kassenberg, fundator Instytutu na rzecz Ekorozwoju, członek Koalicji Klimatycznej.
Dokument „Polityki energetycznej Polski do 2050 roku” całkowicie pomija korzyści płynące z oszczędzania energii i OZE, jako stymulatorów rozwoju gospodarczego, bazujących na innowacjach. Po raz kolejny autorzy projektu ignorują światowe trendy, lekceważąc potencjał ekonomiczny i technologiczny odnawialnych źródeł, a stają się one coraz tańsze. Bloomberg pokazuje, że średni globalny koszt instalacji fotowoltaicznej spadł w latach 2009-2015 o 59%, a energetyki wiatrowej na lądzie o 11,5%. Według analiz obecne polskie zapotrzebowanie na energię mogłoby być pokryte z czystych źródeł.
– Dzięki inwestycjom w efektywność energetyczną możemy ograniczyć zużycie energii o 25-30%. Z kolei jeżeli zapewnimy warunki do szerokiego rozwoju ruchu prosumenckiego, to w perspektywie dziesięciu lat będzie ich ponad 2 mln. Warto zastanowić się nad inwestycjami, które przyniosą długofalowe korzyści, zamiast bezmyślnie budować wielkie bloki energetyczne, bazujące na węglu czy paliwie jądrowym. Taniej, zdrowiej, bezpieczniej i przyjaźnie dla środowiska, a i lokalna gospodarka na tym skorzysta. – dodaje Andrzej Kassenberg, fundator Instytutu na rzecz Ekorozwoju, członek Koalicji Klimatycznej.
Bieżący projekt „Polityki energetycznej Polski do 2050 roku” wymaga gruntownej zmiany. Koalicja Klimatyczna domaga się przygotowania rzetelnego dokumentu z równoprawnymi scenariuszami wraz z opisaniem ich skutków dla gospodarki, społeczeństwa i środowiska w dalszej perspektywie. Jedna z koncepcji powinna uwzględniać dominującą pozycję energetyki odnawialnej i istotną rolę poprawy efektywności energetycznej.
